کد مطلب:173200 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
موقعیت امام حسین
اكنون پس از این مقدمه نسبتا طولانی به موضوع اصلی باز می گردیم كه باید به امام حسین علیه السلام با این دو دیدگاه نگریست، زیرا او از «انوار خمسه ی طیبه» است.
ابتدا باید مشخص شود كه نگاه ما به آن حضرت چگونه است، ثبوتی یا اثباتی؟
نگاه ثبوتی، تمام حركات و سكنات آن بزگوار را دست نایافتنی كرده است و آن چه نصیب ما خواهد ساخت، شنیدن مجموعه حوادث و وقایعی است كه هیچ مسئولیتی را برای ما در برنخواهد داشت و حتی هدایت آمیز نیز نخواهد بود. تنها نكته، این خواهد بود كه شهادت آن بزرگوار و اسارت خانواده اش برای بخشوده شدن گناه امت و محبان آن حضرت بوده، مهم ترین وظیفه ما اظهار ارادت و اقامه عزا، بر آن بزرگواران است!
حوادث و وقایعی كه با محور بودن شخص امام حسین علیه السلام تحقق یافته، همه از پیش تعیین شده و خط روشنی است كه همه حوادث آن از جانب وحی ترسیم، و باید به دست آن حضرت تحقق می یافت. بنابراین برای هیچ قسمت از آن، نمی توان جانشین و نظیری ساخت.
با این نگاه، توجه به اهداف بشری برای قیام آن حضرت، بی معنا خواهد بود و صرفا منظور از نقل حماسه ی عاشورا، اظهار ارادت و محبت و مویه بر آن حضرت است. این تحلیل با روایاتی نیز قابل تقویت است:
این فرموده ی امام علیه السلام، كه «انا قتیل العبرة ما ذكرنی مؤمن الا و قد استعبر؛ [1] من كشته و شهید اشكم، هیچ مؤمن مرا یاد نكند مگر آن كه دیده اش را اشك فراگیرد» با اندكی سطحی نگری، هدف عاشورا و شهادت آن حضرت و وظیفه محبان خواهد شد.
ابتدا باید مشخص شود كه نگاه ما به آن حضرت چگونه است، ثبوتی یا اثباتی؟
نگاه ثبوتی، تمام حركات و سكنات آن بزگوار را دست نایافتنی كرده است و آن چه نصیب ما خواهد ساخت، شنیدن مجموعه حوادث و وقایعی است كه هیچ مسئولیتی را برای ما در برنخواهد داشت و حتی هدایت آمیز نیز نخواهد بود. تنها نكته، این خواهد بود كه شهادت آن بزرگوار و اسارت خانواده اش برای بخشوده شدن گناه امت و محبان آن حضرت بوده، مهم ترین وظیفه ما اظهار ارادت و اقامه عزا، بر آن بزرگواران است!
حوادث و وقایعی كه با محور بودن شخص امام حسین علیه السلام تحقق یافته، همه از پیش تعیین شده و خط روشنی است كه همه حوادث آن از جانب وحی ترسیم، و باید به دست آن حضرت تحقق می یافت. بنابراین برای هیچ قسمت از آن، نمی توان جانشین و نظیری ساخت.
با این نگاه، توجه به اهداف بشری برای قیام آن حضرت، بی معنا خواهد بود و صرفا منظور از نقل حماسه ی عاشورا، اظهار ارادت و محبت و مویه بر آن حضرت است. این تحلیل با روایاتی نیز قابل تقویت است:
این فرموده ی امام علیه السلام، كه «انا قتیل العبرة ما ذكرنی مؤمن الا و قد استعبر؛ [1] من كشته و شهید اشكم، هیچ مؤمن مرا یاد نكند مگر آن كه دیده اش را اشك فراگیرد» با اندكی سطحی نگری، هدف عاشورا و شهادت آن حضرت و وظیفه محبان خواهد شد.
[1] كامل الزيارات، ابن قولويه، ص 108.